پاشو بیا کمی بغلم کن، ببوس، تا

باور کنم حضور تو این دفعه خواب نیست

مرا ببوس تا همه ی شهر پر شود

این اتفاق هر چه که باشد سراب نیست

دنیا سر جدایی ما شرط بسته اند

اما دعای شوم کسی مستجاب نیست .... !

مى خواهى بروى ؟ بهانه مى خواهى ؟
بگذار من بهانه را دستت دهم
برو و هركس پرسيد بگو
لجوج بود
... ... هميشه سرسختانه عاشق بود
... بگو فرياد مى كرد
همه جا فرياد مى كرد فقط مرا مى خواهد
بگو دروغ مى گفت
مى گفت هرگز ناراحتم نكردى
بگو درگير بود
هميشه درگير افسون نگاهم بود
بگو او نخواست
نخواست كسى جز من در دلش خانه كند
من اینجا تنها میمانم.
اينهمه بهانه برايت آوردم.
حالا اگر مى خواهى
برو به سلامت..

خدایا...
من به کدامین دلتنگی خندیدم...
که این چنین دلتنگم؟

بگذارهرکسی هرچه دوست دارد بگوید،مهم اینست که تو دردانه منی و من از تمام خوبیها و بدیهای این دنیا فقط وفقط تو را میخواهم ، گرچه نه اسمت در کنار اسم من ، نه سقفت هم سقف من ،نه دستت در دست منست!!!!

در آخرين لحظات بودنم دستت را به روى قلبم بگذار تا آخرين طپش هاى عاشقى را بشنوى كه فقط تو را صدا ميزنند

تو را چه به فرهاد؟
یك فرهاد است و یك بیستون عاشقی.
تو همین یك وجب دیوار فاصله را بردار...
من باورت می كنم

نمیگم گل زندگیمی چون پژمرده میشی نمیگم افتاب وجودمی چون غروب میگنی میگم نفسمی چون اگر نباشی می میرم

مرا...دوست بدار...!
اندک...
اما طولانی...!

می نشینم کنارت ،می فشارم دستهایت را در دستانم ،
خیره می شوم به چشمانت ،تا بشنوی دوستت دارم ها را بارها و بارها از زبانم.
این احساس من است، این تنها فکر بی تردید من است.
این تمام آن چیزی است که در من نهفته است
و تو تمامی تمامیت من هستی
تو در منی و من دارنده تو

امروز نبودی ...
اما خیلی چیزها بود ...
من بودم ... باران بود ... چتر بود ... بغض بود ... آه بود ... همراه همیشگی ام هم بود ... جای خالی ات را میگویم.

عشقت به سرم اگر بتابد چی کنم ..... مهرت به دلم اگر بخوابد چی کنم
یکدم به سوال من جوابی بدهی ...... وقتی که دلم ترا بخواهد چی کنم

در تلاطم آغوش ات
احمقانه ست
شناگر ماهری بودن !
در تو تنها
غرق باید شد ...

جواب محبت آدمها را به موقع بدهید!
محبتهایِ تاریخ گذشته عطر و طعم اصلی را
نخواهد داشت

مراقبش باشید

باران خیسش نکند

باد مو هایش را نریزد بهم

من او را هر شب

در بوسه و آغوش خوابانده ام

و دمدمای هر صبحی

نوازش کشیده ام رویش

مراقبش باشید

با شما هستم

جاده هایی که او را برده اید

نه می گم نرو ،نه می گم بمون
نه می گم که قدر خاطراتو بدون
من می گم برو ، هر جا که می خوای
منم منتظر میشم تا روزی که بیای
نه جشن و مهمونی نه کادو، نه طعم تلخ خاطراتو
نه حتی اشک اون چشاتو، نمی خوام فقط می خوام که بمونم با تو

مثل کشیدن کبریت در باد
دیدنت دشوار است..
من که به معجزه عشق ایمان دارم
می کشم آخرین دانه ی ِ کبریتم را
هر چه بادا باد..!

نبودنت را ،
تـــــاب می آورم
رفتن را ،
تحمـــــّل میکنم
فراموش شدنم را ،
بــــاور میکنم
امــــــا !!!
فــــــراموش کردنــــــت...
دیگر
کـــــا رِ مـن نــیست !

آفريدگارم...در زمستانی سرد ، با دلی رفته از دست ،زیر لب می خوانم ، کاش می شد به تو گفت :که تو تنها سخن شعر منی ،تو نرو دور نشو از بر من ،تو بمان تا که نمیرد دل من

سکوت من ابتدای لبخند تو بود
و......

گریه من پایان بودن تو....

بوسه بر مویت زنم ترسم که تارش بشکند.تارموی توست اما ریشه ی عمر من است

بگویم و بدانی یا نگویم و میدانی،فاصله دورت نمیکند،در خوبترین جای جهان جا داری،جایی که دست هیچکس به تو نمیرسد.

نباید شیشه را با سنـــــــــگ بازی داد !
نباید مست را در حال ِ مستــــــی . . . دست ِ قاضـــــــــی داد !
نباید بی تفاوت !
چتر ماتـــــــــــــــــم را . . . به دست ِ خیــــــــــــــــس ِ باران داد !
کبوترها که جز پرواز ِ آزادی نمی خواهند !
نباید در حصار ِ میـــــــــــــله ها . . . با دانه ای گنــــــدم . . . به او تعلیم ِ مانـــــــــــدن داد !

بگذار این مردم
هر چه دل شان می خواهد بگویند
تو خورشید منی
حتی اگر
از پشت کوه آمده باشی.....!

اشتياقي كه به ديدار تو دارد دل من دل من داندو من دانم وتنها دل من.

نيم نگاهت رابه تمامي دنيا نخواهم فروخت بي انكه ذره اي به يادم باشي

زادگاه و تاریخ تولد هیچ کس در هیچ نقشه و تقویمی نیست چرا که آدمها هر لحظه در تپش قلب کسانی که دوستشان دارند متولد می شوند. "کوروش کبیر"

مان وقف نگاهت گل من، ‌مانده ام چشم به راهت گل من، هر کجا هستی و باشی گویم، که خدا پشت و پناهت گل من...

نبودن ات، دلیل نداشتن ات نیست..
حتی اگر نباشی،
می آفرینمت...
چونانکه التهاب بیابان، سراب را...

پیچکِ نگاهم
دزدانه تا پشت پنجره‌ی
اتاق تو
بالا آمده
به کجا خیره شده‌ای!
باران که بگیرد
تمام پنجره پر از پیچک خواهد بود

توی زندگی بعضی چیز ها بزرگ ، بعضی چیز ها کوچک ، بعضی چیز ها ساده و بعضی چیز ها مهم هستند

بزرگ مثل عشق

کوچک مثل غم

ساده مثل من

مهم مثل تو ...

بی هیچ دلیلی "بیادت هستم" تا نقض کنم قانونی را که علت می طلبد ....

هر شب در رویای من قدم می گذاری..
بیدار که می شوم... چشم ِ من از تو خالیست
و نگاهم ... درد می گیرد ازین بیداری تنها ...
اگر در رؤیای من میمانی
بگذار تا ابد بخوابم

زان لحظه كه ديده بر رخت واكردم
دل دادم و شعر عشق انشا كردم
ني ني غلطم كجا سرودم شعري
تو شعر سرودي و من امضا كردم
خوب يا بد تو مرا ساخته اي
تو مرا صيقلي كرده و پرداخته اي

سزایم نیست این زندان و حرمانهای بعد از آن
جهان گر عشق دریابد، جزای دیگری دارم

لبانم را دوخته ام
مبادا بگویم”دوستت دارم”
که هر بار گفتم
تنهایى ام بزرگتر شد

بعضی وقتا ادما یه کاری می کنن
دیگه نمی تونی دوسشون داشته باشی
اما عجیب دلت
واسه دوست داشتنشون تنگ می شه !

از تمام دار دنیا ، تنها یک چیز دارم : دوستت !